Do ośrodka trafiłam w kwietniu 2001r.
Nie wiedziałam po co idę, co mnie czeka. Gdzieś głęboko wierzyłam, że dostanę gotową receptę jak wyjść z mojego współuzależnienia – niestety tak się nie stało. Czekała mnie trudna praca jak zmienić siebie, moje myśli i zachowania. Przede wszystkim zaczęłam od siebie.
Ja nie muszę wszystkiego wiedzieć, umieć, mogę pozwolić sobie na upadki, które w życiu dorosłego człowieka są i będą.
Zaczęłam od segregacji myśli, co jest zgodne ze mną i czego chcę. Zaczęłam słuchać mojego ciała, które często dawało mi znaki. Miałam okresy zwątpienia, że nie podołam, żeby zostawić to i żyć tak jak żyłam – dla innych, a nie dla siebie. Jednak gdzieś w głębi siebie wiedziałam, że nie chcę już tak żyć, żeby spełniać oczekiwania innych . Nie chcę, aby w mojej rodzinie powtórzyła się historia, której doświadczyłam i przeżyłam. Rozkazy i nakazy, które wykonywałam z poczucia winy to już przeszłość. Krytyka i ocena od bliskiej osoby boli, ale wzmacnia i dodaje siły – można żyć dalej.
Jestem osobą po przejściach, próbuję wyprostować moją drogę życiową i kroczyć nią z szacunkiem do siebie, z głową podniesioną do góry, pewnym krokiem, nie ranić innych ludzi. Teraz już wiem, że życie nie zawsze jest takie jak sobie wymarzyłam.
Nie chcę doradzać i oceniać innych bo to jest bardzo proste. Trzeba dorosnąć, aby zrozumieć siebie. Każdy ma prawo do omyłek, na których się uczy, żeby w przyszłości ich nie powtarzać.
Nawiązuję nowe kontakty, dobieram sobie grono przyjaciół, na których mogę liczyć w chwilach słabości.
Jestem osoba wartościową, chętnie pomagam innym. Kocham świat, ludzi, zwierzęta. Zobaczę co życie przyniesie. Świat będzie się zmieniał, spróbuję iść z czasem, ale jedno wiem na pewno – będę odnosić się z szacunkiem do siebie i świata. Próbuję ułożyć sobie życie od nowa, taki jak chcę. Zobaczę w jakim świecie przyjdzie mi żyć. Teraz wiem jak postępować i nadal się uczę, obserwuję. To jest historia mojego życia.
Będę kroczyć z podniesioną głową, wiem że życie będzie lepsze. „Tak trzymać”.
Ania
/absolwentka gr. terapeutycznej II stopnia/
grudzień 2008